دو قطره آب که به هم نزدیک شوند، تشکیل یک قطره بزرگتر می‌دهند…
اما دو تکه سنگ هیچگاه با هم یکی نمی شوند!
پس هر چه سخت تر و قالبی تر باشیم،
فهم دیگران برایمان مشکل تر، و در نتیجه
امکان بزرگتر شدنمان نیز کاهش می یابد…

آب در عین نرمی و لطافت در مقایسه با سنگ،
به مراتب سر سخت تر، و در رسیدن به هدف خود
لجوجتر و مصمم تر است.

سنگ، پشت اولین مانع جدی می ایستد.
اما آب… راه خود را به سمت دریا می یابد.

در زندگی، معنای واقعی
سرسختی، استواری و مصمم بودن را،
در دل نرمی و گذشت باید جستجو کرد.

گاهی لازم است کوتاه بیایی…
گاهی نمیتوان بخشید و گذشت…اما می توان چشمان را بست
و عبور کرد
گاهی مجبور می شوی نادیده بگیری…
گاهی نگاهت را به سمت دیگر بدوزی که نبینی….
ولی با آگاهی و شناخت

درنهایت بخشیدن را خواهی آموخت