حسينعلي نوري نيز در بيان احکام نکاح، تنها ازدواج با زن پدر را حرام ميداند: «قد حرّمت عليکم ازواج آبائکم».(۴)
ديگر سران بهائيت درباره ازدواج با ساير محارم سكوت كردهاند. اشراق خاوري از عباس افندی گزارش ميكند كه درباره ازدواج با محارم نوشته است: «اي بنده بها، از طبقات محرمات سؤال نموده بوديد، رجوع به آيات نمائيد و تا بيت عدل عمومي تشکيل نيابد متفرّعات بيان نگردد، مرهون به آن يوم است.»(۵) بنا بر این عباس افندی که نقش مبین را در بهائیت دارد، بهائیان را در بلاتکلیفی و سر درگمی رها میکند.
بنا بر این علی محمد شیرازی به آزادی جنسی و ازدواج با محارم سفارش میکند و حسین علی نوری نیز با تنها نهی از ازدواج با زن پدر، راه علیمحمد شیرازی را ادامه میدهد و حتی پا را فراتر گذاشته و با سکوت در باره حکم همجنسگرایی و لواط، تلویحاً آن را نیز تجویز میکند: «انّا نستحيي ان نذکر حکم الغلمان».(۶) و عباس افندی نیز بهائیان را در پی نخود سیاه میفرستد.
پس از چندی که از این سردرگمی و رسوایی سران بابیت و بهائیت، عباس افندی در توجیه ناقص بودن احکام جنسی بهائیت و اکتفا به حرمت ازدواج با زن پدر مینویسد: «در خصوص حرمت نکاح پسر به زوجات پدر، مرقوم نموده بوديد صراحت اين حکم دليل بر اباحت ديگران نه، مثلاً در قرآن ميفرمايد: «حرّمت عليکم الميتة و الدم و لحم الخنزير» اين دليل بر آن نيست که خمر حرام نه و در الواح سائره به صريح عبارت مرقوم که در ازدواج حکمت الهيّه چنان اقتضا مینمايد که از جنس بعيد باشد يعنی بين زوجين هر چند بُعد بيشتر سلاله قويتر و خوش سيماتر و صحّت و عافيت بهتر گردد.»(۷)
این استدلال عباس افندی نه تنها ناقص، بلکه ابله فرض کردن مخاطب است، زیرا از یک سو به ناقص بودن احکام بهائیت اعتراف میکند، از سوی دیگر به آیهای از قرآن کریم اشاره میکند که حکم شراب در آن بیان نشده است (که این استدلال باطل است، زیرا در آیات ۴۳ سوره نسا، ۹۰سوره مائده و … به موضوع خمر و میگساری پرداخته شده است) و از سوی دیگر به سفارشهایی اشاره میکند که در غیر کتاب مقدس بهائیان آمده و از ازدواج با جنس بعید سخن گفته است که دلیلی بر حرمت ازدواج با محارم نیست.
البته باید به این نکته نیز توجه داشت که اقارب، اعم از محارم است و محارم اخص از اقارب. ازدواج با اقارب شامل ازدواج با محارم هم میشود و ازدواج با همه اقارب حرام نیست، مثل ازدواج با دختر خاله یا دایی. بحث در ازدواج با محارم است و عباس افندی از ازدواج با اقارب سخن میگوید.
اشراق خاوری نیز در ذیل نوشته عباس افندی مینویسد: «در قرآن مجيد نيز در سوره نساء آيه ٢٢ فقط ذکر حرمت ازدواج آباء بتنهائی نازل و حرمت ساير طبقات از قبيل مادر و خواهر و عمّه و خاله و …. در آيه ديگر نازل شده. و همچنين در تورات تثنيه فصل ٢٢/٣٠. حرمت ازدواج ازواج آباء وَحْدَهْ مذکور و حرمت ديگران در مقامات ديگر وارد. و از اين رو نميتوان بواسطه ذکر حرمت ازواج آباء در آيه بخصوص حکم به حلّيّت ساير طبقات کرد، زيرا حرمت آنان در مقامات ديگر وارد و کذلک در اين حکم کتاب مستطاب اقدس که حرمت ازواج آباء در بند ١٠٧ به تنهائی مذکور دليل بر حلّيّت ساير طبقات نيست.»
در پاسخ اشراق خاوری باید نوشت: «آری، اگر قرآن کریم تنها حکم ازدواج آباء را گفته بود و سایر طبقات را بیان نکرده بود، استدلال شما درست بود؛ ولی در آیه ۲۲ و ۲۳ سوره نسا میخوانیم: « حُرِّمَتْ عَلَيْكُمْ أُمَّهاتُكُمْ وَ بَناتُكُمْ وَ أَخَواتُكُمْ وَ عَمَّاتُكُمْ وَ خالاتُكُمْ وَ بَناتُ الْأَخِ وَ بَناتُ الْأُخْتِ وَ أُمَّهاتُكُمُ اللاَّتِي أَرْضَعْنَكُمْ وَ أَخَواتُكُمْ مِنَ الرَّضاعَةِ وَ أُمَّهاتُ نِسائِكُمْ وَ رَبائِبُكُمُ اللاَّتِي فِي حُجُورِكُمْ مِنْ نِسائِكُمُ اللاَّتِي دَخَلْتُمْ بِهِنَّ فَإِنْ لَمْ تَكُونُوا دَخَلْتُمْ بِهِنَّ فَلا جُناحَ عَلَيْكُمْ وَ حَلائِلُ أَبْنائِكُمُ الَّذِينَ مِنْ أَصْلابِكُمْ وَ أَنْ تَجْمَعُوا بَيْنَ الْأُخْتَيْنِ إِلاَّ ما قَدْ سَلَفَ إِنَّ اللَّهَ كانَ غَفُوراً رَحِيماً؛ حرام شده است بر شما مادرانتان و دختران و خواهران و عمهها و خالهها و دختران برادر و دختران خواهر شما و مادرانى كه شما را شير دادهاند و خواهران رضاعى شما و مادران همسر و دختران همسرتان كه در دامان شما پرورش يافتهاند از همسرانى كه با آنها آميزش جنسى داشتهايد و چنانچه آميزش جنسى با آنها نداشتهايد (دختران آنها) براى شما مانعى ندارد و (همچنين) همسرهاى پسرانتان كه از نسل شما هستند (نه پسرخواندهها) و (نيز حرام است بر شما) اينكه جمع ميان دو خواهر كنيد مگر آنچه در گذشته واقع شده خداوند آمرزنده و مهربان است.»
پس استدلال اشراق خاوری نیز باطل است، زیرا قرآن کریم صراحتاً احکام جنسی را بیان و از ازدواج با محرام نهی کرده است.
از سوی دیگر اشراق خاوری مینویسد حرمت دیگر طبقات مانند قرآن کریم در جای دیگر بیان شده است، و سخن ما این است، کجای اقدس احکام ازدواج با سایر محارم بیان شده است؟؟؟
بر این اساس بهائیت سعی دارد با تجویز آزادیهای کاذب جنسی، بر پیروان خود بیفزاید، از اینرو از درباره احکام آن سکوت کرده است. البته باید توجه داشت که وجود این نقص در احکام بهائیت، به این معنا نیست که همه بهائیان به فسادهای جنسی از جمله همجنسگرایی و ازدواج با محارم مبتلا هستند.
پانوشت:
۱. مطالع الانوار، ص ۲۶۴.
۲. مکاتیب عبد البها، ج ۳، ص ۳۷۱.
۳. کتاب جزا، ص ۳۴ – ۳۵.
۴. اقدس، ص ۱۰۴.
۷. گنجینه حدود و احکام، ص ۱۸۶.
۶. اقدس، ص ۱۰۴.
۷. مکاتیب عبد البها، ج ۳، ص ۳۷۰ – ۳۷۱.
صفحات: 1· 2