وَمَا لَهُمْ أَلَّا يُعَذِّبَهُمُ اللَّهُ وَهُمْ يَصُدُّونَ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَمَا كَانُوا أَوْلِيَاءَهُ ۚ إِنْ أَوْلِيَاؤُهُ إِلَّا

الْمُتَّقُونَ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٣٤﴾

وَمَا كَانَ صَلَاتُهُمْ عِنْدَ الْبَيْتِ إِلَّا مُكَاءً وَتَصْدِيَةً ۚ فَذُوقُوا الْعَذَابَ بِمَا كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ ﴿٣٥﴾

إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ لِيَصُدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ ۚ فَسَيُنْفِقُونَهَا ثُمَّ تَكُونُ عَلَيْهِمْ حَسْرَةً

ثُمَّ يُغْلَبُونَ ۗ وَالَّذِينَ كَفَرُوا إِلَىٰ جَهَنَّمَ يُحْشَرُونَ ﴿٣٦﴾

لِيَمِيزَ اللَّهُ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ وَيَجْعَلَ الْخَبِيثَ بَعْضَهُ عَلَىٰ بَعْضٍ فَيَرْكُمَهُ جَمِيعًا فَيَجْعَلَهُ فِي

جَهَنَّمَ ۚ أُولَٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ ﴿٣٧﴾

قُلْ لِلَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ يَنْتَهُوا يُغْفَرْ لَهُمْ مَا قَدْ سَلَفَ وَإِنْ يَعُودُوا فَقَدْ مَضَتْ سُنَّتُ الْأَوَّلِينَ ﴿٣٨﴾

وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّىٰ لَا تَكُونَ فِتْنَةٌ وَيَكُونَ الدِّينُ كُلُّهُ لِلَّهِ ۚ فَإِنِ انْتَهَوْا فَإِنَّ اللَّهَ بِمَا يَعْمَلُونَ بَصِيرٌ ﴿٣٩﴾

وَإِنْ تَوَلَّوْا فَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَوْلَاكُمْ ۚ نِعْمَ الْمَوْلَىٰ وَنِعْمَ النَّصِيرُ ﴿٤٠﴾

و چه چيزى مانع آنان است كه خدا عذابشان نكند ، در حالى كه [مردم مؤمن را] از ورود

به مسجدالحرام [و عبادت در آن] با آنكه متولّيان آن نيستند بازمى‏ دارند ؛ متولّيانِ [شايسته

و واقعىِ] اين [مكان مقدس] فقط پرهيزكارانند ، ولى بيشتر مشركان نمى ‏دانند [كه توليت

آنجا شايسته آنان نيست . ] «34»

و نماز و دعايشان در كنار خانه [خدا] چيزى جز سوت كشيدن و كف زدن نبود ، پس به

كيفر كفرى كه همواره مى‏ ورزيديد ، [بايد] عذاب [دنيا و آخرت را] بچشيد .«35»

مسلماً كسانى كه كافرند ، اموالشان را هزينه مى‏كنند تا مردم را از راه خدا بازدارند ، و

به زودى همه اموالشان را [براى جلوگيرى از گسترش اسلام] هزينه مى‏ كنند ؛ سپس

[اين عمل] براى آنان مايه حسرت و ندامت مى‏شود [زيرا خواهند ديد كه ثروتشان را از

دست داده‏ اند و اسلام هم گسترش يافته] و آن گاه مغلوب مى ‏شوند ، و آنان كه كافرند به

سوى دوزخ محشور خواهند شد .«36»

تا خدا ناپاكان را از پاكان جدا كند ، وناپاكان را روى يكديگر گذارد ، پس همه را متراكم

وانباشته سازد و يكجا در جهنم قرار دهد ؛ [به راستى] آنانند كه زيانكار واقعى‏ اند .«37»

به كسانى كه كافرند بگو : اگر از كفر خود بازايستند [و به اسلام روى آورند] گناهان

[ى چون جنگ با پيامبر و بازداشتن مردم از راه خدا ، ومنع كردن مؤمنان از ورود به

مسجدالحرام] از آنان بخشيده خواهد شد ، واگر [به گناهانشان] بازگردند ، بى ‏ترديد همان

سنت خدا كه در رابطه با [عذاب وهلاك] پيشينيان جارى شد [بر آنان نيز جارى

مى‏ شود . ] «38»

و با آنان بجنگيد تا هيچ نوع فساد و فتنه [و خونريزى وناامنى] بر جا نماند ، و دين [در

سراسر گيتى] ويژه خدا شود ؛ پس اگر از فتنه بازايستند [با آنان نجنگيد] زيرا خدا به

آنچه انجام مى‏ دهند بيناست .«39»

و اگر روى گرداندند [باك نداشته باشيد] بدانيد كه خدا سرپرست و يار شماست ؛ نيكو

سرپرست و نيكو ياورى است .«40»