کتاب المراجعات
لطفا در مورد کتاب المراجعات توضیح دهید؟
المراجعات يا رهبري امام علي در قرآن و سنت يكي از كتب شيعه‌است كه توسط عبدالحسين شرف الدين موسوي نوشته شده‌است. در سال ۱۳29 هجري قمري، علامه شرف الدين نويسنده كتاب به مصر رفته و با شيخ سليم بشري، رييس دانشگاه الازهر ديدار مي‌كند. اين ديدار باعث مباحثه آن دو در حول اعتقادات شيعه و سني مي‌شود كه به صورت 112 نامه ادامه پيدا مي‌كند.
آنچه زيبايي اين كتاب را دوچندان كرده رعايت ادب و احترام طرفين است. اين كتاب، بر خلاف بسياري از مباحثات - كه پر است از اهانت ها و هتك حرمت‌ها- بدون كوچكترين شائبه اي از توهين و با انصاف متقابل تاليف گشته است و اين امر اهميت خواندن اين كتاب را براي هر انسان حقيقت جو، دوچندان مي كند.
مؤلف درباره انگیزه تالیف این اثر می‌نویسد: «من از این مصائب (اختلاف مذاهب اسلامی) دلتنگ و ناراحت بودم و برای چاره آن فکر می‌کردم تا این که اواخر سال ۱۳۲۹ قمری وارد سرزمین مصر شدم. آرزوی من این بود که در سرزمین نیل با کسی مواجه شوم که هم رای من باشد و بتوانیم در این راه (وحدت کلمه) قدمی برداریم. بتوانیم درد اختلاف مسلمین را درمان بخشیم و آنان را متحد سازیم.»
در این سفر شرف الدین با راهنمایی دوستان روانه دانشگاه الازهر شد و در درس شیخ سلیم بشری، ریاست دانشگاه حضور یافت. شیخ سلیم که مردی آزاده و جوانمرد بود، وقتی که از اهداف بلند شرف الدین آگاهی یافت، با ایشان قرار گذاشتند که بحث خود را در موضوع امامت از نظر شیعه با ارائه دلایل و شواهد صحیح و متواتر نزد فریقین به صورت نامه‌نگاری ادامه دهند. اولین نامه به رسم افتتاح و اجازه ورود به بحث بود که از طرف شیخ سلیم بشری صادر شد.
این نامه‌نگاری تا شش ماه ادامه داشت. شیخ سلیم در آخرین نامه‌اش اعتراف به حقانیت مذهب شیعه کرده، چنین می‌گوید: «گواهی می‌دهم که شما (شیعیان) در فروع دین و اصول آن بر همان راه و طریقی هستید که ائمه آن رسول صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم بوده‌اند.»( المراجعات، سید عبدالحسین شرف الدین، ج۱، ص۵۱.)
المراجعات تاثیری عمیق در بیدارگری امت اسلامی و تصحیح راه و روش بسیاری از فاضلان و محققان و جستجوگران حقیقت داشته و افرادی مثل شیخ محمد مرعی انطاکی و هشام آل قطیط و دیگران را به حقانیت مذهب شیعه آگاه ساخته است.
