بـــــا ســنـــگ هــر گـنــاه پرم را شكسته ام

آه اي خـــــــــدا ، خودم كمرم را شكسته ام

نـــــــه راه پـــيــش مـــانـده برايم نه راه پس

پـــل هــــاي امن پشت سرم را شكسته ام

من دانــه دانــه اشـــــك خـــــودم را فـروختم

نرخ طـــــلــايـــي گــــهــــرم را شــكسـته ام

ديــگــــر مـــــرا نـــشان خودم هم نمي دهند

آيـــيـــنــــه هـــاي دور و بــرم را شكسته ام

دنــيـــا شكست خورده تر از من نديده است

حالــا بـه سنگ خورده ، سرم را شكسته ام

آرام كــــن مــــرا و در آغــــــوش خــــود بگير

حـــالـــا كــه بغض شعله ورم را شكسته ام

راهـــــــم بـــده بــه بـاغهاي شجرهاي طيبه

من تــــوبـــــه كــرده ام ، تبرم را شكسته ام

حالا بـــبــيــن كــــه بــــه غـــيـر از گدا شدن

در پـــيـــــشــگــاه تــــو هـنرم را شكسته ام

سوره انبیاء

وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا وَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِمْ فِعْلَ الْخَيْرَاتِ وَإِقَامَ الصَّلَاةِ وَإِيتَاءَ الزَّكَاةِ ۖ وَكَانُوا لَنَا عَابِدِينَ ﴿٧٣﴾

وَلُوطًا آتَيْنَاهُ حُكْمًا وَعِلْمًا وَنَجَّيْنَاهُ مِنَ الْقَرْيَةِ الَّتِي كَانَتْ تَعْمَلُ الْخَبَائِثَ ۗ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمَ سَوْءٍ فَاسِقِينَ ﴿٧٤﴾

وَأَدْخَلْنَاهُ فِي رَحْمَتِنَا ۖ إِنَّهُ مِنَ الصَّالِحِينَ ﴿٧٥﴾

وَنُوحًا إِذْ نَادَىٰ مِنْ قَبْلُ فَاسْتَجَبْنَا لَهُ فَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ ﴿٧٦﴾

وَنَصَرْنَاهُ مِنَ الْقَوْمِ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمَ سَوْءٍ فَأَغْرَقْنَاهُمْ أَجْمَعِينَ ﴿٧٧﴾

وَدَاوُودَ وَسُلَيْمَانَ إِذْ يَحْكُمَانِ فِي الْحَرْثِ إِذْ نَفَشَتْ فِيهِ غَنَمُ الْقَوْمِ وَكُنَّا لِحُكْمِهِمْ شَاهِدِينَ ﴿٧٨﴾

فَفَهَّمْنَاهَا سُلَيْمَانَ ۚ وَكُلًّا آتَيْنَا حُكْمًا وَعِلْمًا ۚ وَسَخَّرْنَا مَعَ دَاوُودَ الْجِبَالَ يُسَبِّحْنَ وَالطَّيْرَ ۚ وَكُنَّا فَاعِلِينَ ﴿٧٩﴾

وَعَلَّمْنَاهُ صَنْعَةَ لَبُوسٍ لَكُمْ لِتُحْصِنَكُمْ مِنْ بَأْسِكُمْ ۖ فَهَلْ أَنْتُمْ شَاكِرُونَ ﴿٨٠﴾

وَلِسُلَيْمَانَ الرِّيحَ عَاصِفَةً تَجْرِي بِأَمْرِهِ إِلَى الْأَرْضِ الَّتِي بَارَكْنَا فِيهَا ۚ وَكُنَّا بِكُلِّ شَيْءٍ عَالِمِينَ ﴿٨١﴾

و آنان را پيشوايانى قرار داديم كه به فرمان ما [مردم را] هدايت مى‏كردند ، و انجام دادن كارهاى

نيك و برپا داشتن نماز و پرداخت زكات را به آنان وحى كرديم ، و آنان فقط پرستش كنندگان ما

بودند .«73»

و به لوط ، حكمت و دانش داديم و او را از آن شهرى كه [اهلش] كارهاى زشت مرتكب مى‏شدند ،

نجات داديم ؛ بى‏ترديد آنان قومى بدكار و نافرمان بودند .«74»

و او را در رحمت خود درآورديم ؛ چون از شايستگان بود .«75»

و نوح را [ياد كن] هنگامى كه پيش از اين [پيامبران ياد شده] ندا كرد : [اى پروردگارم ! مرا از اين

قوم تبهكار نجات بخش .] پس ندايش را اجابت كرديم ، و او و خانواده‏اش را از آن اندوه بزرگ نجات

داديم .«76»

و در برابر گروهى كه آيات ما را تكذيب كردند ، يارى‏اش داديم ؛ قطعاً گروه بدى بودند ، پس همه

آنان را غرق كرديم .«77»

و داود و سليمان را [ياد كن] زمانى كه درباره آن كشتزار كه شبانه گوسفندان قوم در آن چريده

بودند ، داورى مى‏كردند ، و ما گواه داورى آنان بوديم .«78»

پس [داورى] آن را به سليمان فهمانديم ، و هر يك را حكمت و دانش عطا كرديم ، و كوه‏ها و

پرندگان را مسخّر كرديم كه همواره با داود تسبيح مى‏گفتند ، و ما انجام دهنده [اين كار]

بوديم .«79»

و به سود شما صنعتِ ساختنِ پوشش‏هاى دفاعى را به او آموختيم تا شما را از [آسيب]

جنگ‏تان محافظت نمايد ، بنابر اين آيا شما شكرگزار حق هستيد ؟«80»

و براى سليمان ، تندباد را مسخّر كرديم كه به فرمانش به سوى آن سرزمينى كه در آن

بركت نهاديم ، حركت مى‏كرد و ما همواره به همه چيز داناييم .«81»

سوره انفال

وَاذْكُرُوا إِذْ أَنْتُمْ قَلِيلٌ مُسْتَضْعَفُونَ فِي الْأَرْضِ تَخَافُونَ أَنْ يَتَخَطَّفَكُمُ النَّاسُ فَآوَاكُمْ وَأَيَّدَكُمْ

بِنَصْرِهِ وَرَزَقَكُمْ مِنَ الطَّيِّبَاتِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ ﴿٢٦﴾

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَخُونُوا اللَّهَ وَالرَّسُولَ وَتَخُونُوا أَمَانَاتِكُمْ وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿٢٧﴾

وَاعْلَمُوا أَنَّمَا أَمْوَالُكُمْ وَأَوْلَادُكُمْ فِتْنَةٌ وَأَنَّ اللَّهَ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ ﴿٢٨﴾

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تَتَّقُوا اللَّهَ يَجْعَلْ لَكُمْ فُرْقَانًا وَيُكَفِّرْ عَنْكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ۗ وَاللَّهُ

ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ ﴿٢٩﴾

وَإِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِيُثْبِتُوكَ أَوْ يَقْتُلُوكَ أَوْ يُخْرِجُوكَ ۚ وَيَمْكُرُونَ وَيَمْكُرُ اللَّهُ ۖ وَاللَّهُ

خَيْرُ الْمَاكِرِينَ ﴿٣٠﴾

وَإِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا قَالُوا قَدْ سَمِعْنَا لَوْ نَشَاءُ لَقُلْنَا مِثْلَ هَٰذَا ۙ إِنْ هَٰذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ ﴿٣١﴾

وَإِذْ قَالُوا اللَّهُمَّ إِنْ كَانَ هَٰذَا هُوَ الْحَقَّ مِنْ عِنْدِكَ فَأَمْطِرْ عَلَيْنَا حِجَارَةً مِنَ السَّمَاءِ أَوِ

ائْتِنَا بِعَذَابٍ أَلِيمٍ ﴿٣٢﴾

وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَأَنْتَ فِيهِمْ ۚ وَمَا كَانَ اللَّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ يَسْتَغْفِرُونَ ﴿٣٣﴾

و ياد كنيد هنگامى كه شما در زمين گروهى اندك بوديد ، و ناتوان و زبون شمرده

مى ‏شديد ، و همواره مى‏ ترسيديد كه مردم [مشرك و كافر] شما را بربايند [تا آزار

دهند ونابود كنند] پس خدا شما را [در شهر مدينه] جاى داد و با ياريش نيرومندتان

ساخت ، و از [نعمت هاى] پاكيزه‏اش به شما روزى بخشيد تا سپاس‏گزارى

كنيد .«26»

اى اهل ايمان ! [با فاش كردنِ اسرار و جاسوسى براى دشمن] به خدا و پيامبر خيانت

نكنيد ، و به امانت‏هاى ميان خود هم خيانت نورزيد ، در حالى كه مى‏ دانيد [خيانت ،

عملى بسيار زشت است . ] «27»

و بدانيد كه اموال و فرزندانتان فقط وسيله آزمايش شماست ، وخداست كه پاداشى بزرگ

نزد اوست .«28»

اى اهل ايمان ! اگر [در همه امورتان] از خدا پروا كنيد ، براى شما [بينايى و بصيرتى

ويژه] براى تشخيص حق از باطل قرار مى ‏دهد ، و گناهانتان را محو مى‏ كند ، و شما را

مى‏ آمرزد ؛ و خدا داراى فضل بزرگ است .«29»

و [ياد كن] هنگامى كه كفرپيشگان درباره تو نيرنگ مى ‏زدند تا تو را به زندان دراندازند ،

يا به قتل برسانند يا [از وطن] بيرونت كنند ، و [در آينده هم ، همواره بر ضد تو] نيرنگ

مى ‏زنند و خدا هم جزاى نيرنگشان را مى ‏دهد و خدا بهترين جزا دهنده نيرنگ زنندگان

است .«30»

هنگامى كه آيات ما را بر آنان مى‏ خوانند مى‏ گويند :البته شنيديم [ولى اين آيات ، مطلب فوق

العاده‏اى نيست] ما هم اگر بخواهيم مانند آن را مى‏ گوييم ، اين آيات جز افسانه پيشينيان

نيست ! !«31»

و [ياد كن] هنگامى كه گفتند : خدايا ! اگر اين [قرآن] همان حقِّ [نازل شده] از نزد توست ،

پس بر ما سنگ‏هايى از آسمان ببار يا عذابى دردناك بر ما بياور ! !«32»

و خدا بر آن نيست كه آنان را در حالى كه تو در ميان آنان به سر مى‏برى عذاب كند و تا

ايشان طلب آمرزش مى‏ كنند ، خدا عذاب كننده آنان نخواهد بود .«33»

شب بیست و سوم : یا رب دل مرده مرا احیا کن (مناجات) [ پخش ]
شب بیست و سوم : روضه حضرت امیرالمومنین علیه السلام (روضه) [ پخش ]
شب نهم : لبالبم ز خطا از گناه لبریزم (مناجات) [ پخش ]
شب نهم : پر از امید نباشم چرا که بهر حسین (روضه) [ پخش ]
شب نهم : خدایا زینبم تنها و بی کس (روضه) [ پخش ]
شب نهم : روضه امام حسین علیه السلام (روضه) [ پخش ]
شب شانزدهم : یگانه ای و نداری شبیه و مانندی (روضه) [ پخش ]
شب شانزدهم : تا که گیسوی شکر در شکرم (روضه) [ پخش ]
شب شانزدهم : یا رب نصیب هیچ غریبی دگر نکن (روضه) [ پخش ]

وَمَا لَهُمْ أَلَّا يُعَذِّبَهُمُ اللَّهُ وَهُمْ يَصُدُّونَ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَمَا كَانُوا أَوْلِيَاءَهُ ۚ إِنْ أَوْلِيَاؤُهُ إِلَّا

الْمُتَّقُونَ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٣٤﴾

وَمَا كَانَ صَلَاتُهُمْ عِنْدَ الْبَيْتِ إِلَّا مُكَاءً وَتَصْدِيَةً ۚ فَذُوقُوا الْعَذَابَ بِمَا كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ ﴿٣٥﴾

إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ لِيَصُدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ ۚ فَسَيُنْفِقُونَهَا ثُمَّ تَكُونُ عَلَيْهِمْ حَسْرَةً

ثُمَّ يُغْلَبُونَ ۗ وَالَّذِينَ كَفَرُوا إِلَىٰ جَهَنَّمَ يُحْشَرُونَ ﴿٣٦﴾

لِيَمِيزَ اللَّهُ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ وَيَجْعَلَ الْخَبِيثَ بَعْضَهُ عَلَىٰ بَعْضٍ فَيَرْكُمَهُ جَمِيعًا فَيَجْعَلَهُ فِي

جَهَنَّمَ ۚ أُولَٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ ﴿٣٧﴾

قُلْ لِلَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ يَنْتَهُوا يُغْفَرْ لَهُمْ مَا قَدْ سَلَفَ وَإِنْ يَعُودُوا فَقَدْ مَضَتْ سُنَّتُ الْأَوَّلِينَ ﴿٣٨﴾

وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّىٰ لَا تَكُونَ فِتْنَةٌ وَيَكُونَ الدِّينُ كُلُّهُ لِلَّهِ ۚ فَإِنِ انْتَهَوْا فَإِنَّ اللَّهَ بِمَا يَعْمَلُونَ بَصِيرٌ ﴿٣٩﴾

وَإِنْ تَوَلَّوْا فَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَوْلَاكُمْ ۚ نِعْمَ الْمَوْلَىٰ وَنِعْمَ النَّصِيرُ ﴿٤٠﴾

و چه چيزى مانع آنان است كه خدا عذابشان نكند ، در حالى كه [مردم مؤمن را] از ورود

به مسجدالحرام [و عبادت در آن] با آنكه متولّيان آن نيستند بازمى‏ دارند ؛ متولّيانِ [شايسته

و واقعىِ] اين [مكان مقدس] فقط پرهيزكارانند ، ولى بيشتر مشركان نمى ‏دانند [كه توليت

آنجا شايسته آنان نيست . ] «34»

و نماز و دعايشان در كنار خانه [خدا] چيزى جز سوت كشيدن و كف زدن نبود ، پس به

كيفر كفرى كه همواره مى‏ ورزيديد ، [بايد] عذاب [دنيا و آخرت را] بچشيد .«35»

مسلماً كسانى كه كافرند ، اموالشان را هزينه مى‏كنند تا مردم را از راه خدا بازدارند ، و

به زودى همه اموالشان را [براى جلوگيرى از گسترش اسلام] هزينه مى‏ كنند ؛ سپس

[اين عمل] براى آنان مايه حسرت و ندامت مى‏شود [زيرا خواهند ديد كه ثروتشان را از

دست داده‏ اند و اسلام هم گسترش يافته] و آن گاه مغلوب مى ‏شوند ، و آنان كه كافرند به

سوى دوزخ محشور خواهند شد .«36»

تا خدا ناپاكان را از پاكان جدا كند ، وناپاكان را روى يكديگر گذارد ، پس همه را متراكم

وانباشته سازد و يكجا در جهنم قرار دهد ؛ [به راستى] آنانند كه زيانكار واقعى‏ اند .«37»

به كسانى كه كافرند بگو : اگر از كفر خود بازايستند [و به اسلام روى آورند] گناهان

[ى چون جنگ با پيامبر و بازداشتن مردم از راه خدا ، ومنع كردن مؤمنان از ورود به

مسجدالحرام] از آنان بخشيده خواهد شد ، واگر [به گناهانشان] بازگردند ، بى ‏ترديد همان

سنت خدا كه در رابطه با [عذاب وهلاك] پيشينيان جارى شد [بر آنان نيز جارى

مى‏ شود . ] «38»

و با آنان بجنگيد تا هيچ نوع فساد و فتنه [و خونريزى وناامنى] بر جا نماند ، و دين [در

سراسر گيتى] ويژه خدا شود ؛ پس اگر از فتنه بازايستند [با آنان نجنگيد] زيرا خدا به

آنچه انجام مى‏ دهند بيناست .«39»

و اگر روى گرداندند [باك نداشته باشيد] بدانيد كه خدا سرپرست و يار شماست ؛ نيكو

سرپرست و نيكو ياورى است .«40»

پیوند: http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13920627001377

 چه مقدار از علائم ظهور تحقق یافته است

خواب پیامبر(ص) درباره ایرانیان مدیر حوزه علمیه حضرت ولی عصر(عج) گفت: بخش عمده‌ای از علائم ظهور به تحقق پیوسته است، من خود، زمانی پیش از این به بررسی این علامت‌ها پرداختم و به وضوح دریافتم که نزدیک به 99 درصد از این علامت‌ها، پیش از این به وقوع پیوسته است.

خبرگزاری فارس:

چه مقدار از علائم ظهور تحقق یافته است/خواب پیامبر(ص) درباره ایرانیان به گزارش خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس، تعلق گرفتن اراده حضرت حق به ظهور ولی عصر(ع) از پی فراهم آمدن شرایط و زمینه‌های مناسب برای آن، صورت خواهد گرفت. این شرایط، در دوره‌ نهایی پیش از ظهور فراهم می‌شود و بر اساس شماری از روایات صادره از خاندان عصمت(ع)، این ایرانیان هستند که دست در کار زمینه‌سازی و فراهم آوردن شرایط مناسب برای ظهور خواهند برد و آرایندگان مقدمه برای آن دوره فرخنده خواهند بود.

آنچه در ادامه می‌خوانید مجموعه سخنرانی مهدویت آیت‌الله محمدعلی ناصری استاد اخلاق و مدیر حوزه علمیه حضرت ولی عصر(عج) پیرامون «ایرانیان، زمینه‌سازان ظهور» تألیف مجید هادی‌زاده است:

*ایرانیان زمینه‌سازان ظهور به چند نمونه از این روایات بنگرید:

الف: محدث اهل سنت احمد بن حنبل به نقل از پیامبر اکرم(ص) آورده است: «نزدیک است که خداوند متعال اطراف شما را از عجم آکنده کند، آنان همچون شیرانی هستند که اهل فرار نیستند، آنان همچون شما می‌جنگند و غنایم شما را تصاحب می‌کنند». بر اساس این حدیث، می‌توان دریافت که پیامبر اکرم(ص) ایرانیان را در زمان ظهور، مردمانی شجاع که از سر ایمان، سر در راه یاری آن حضرت می‌نهند، دانسته‌اند؛ چه اینان از صحنه‌های کارزار فرار نمی‌کنند و هر چند در غنائم با اعراب شراکت می‌کنند، اما شرکت‌ آنان در جنگ به طمع غنیمت و تحصیل منافع مادی نخواهد بود. ب: در تفسیر آیه شریفه: «وَآخَرِینَ مِنْهُمْ لَمَّا یَلْحَقُوا بِهِمْ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ» احادیثی چند وارد شده است، بنابراین احادیث، ایرانیان هستند که ملحق به مسلمانان عرب می‌شوند و نشان افتخارآمیز ترویج اسلام را بر سینه خود می‌نهند. به این سه روایت که در شمار این روایات است، بنگرید: - «أَصْحَابُ الْقَائِمِ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا أَوْلَادُ الْعَجَمِ»، اصحاب حضرت قائم سیصد و سیزده مردند، اینان همگی از تباری غیر عرب هستند. - باز پیامبر اکرم(ص) فرموده‌اند: «لو کانَ الإیمانُ مُعَلَّقا بالثُّرَیّا لَنالَهُ رِجالٌ مِنَ الفارِسُ»، اگر ایمان به ستاره ثریا آویخته باشد، گروهی از ایرانیان آن را به دست خواهند آورد.

دوستان عزيز اگر تمايل به خواندن همه مطالب داريد لطفا به سايت مورد نظر لينك كنيد

پیوند: http://www.afsaran.ir/login

با سلام دوستان عزيزم مي خوام ازتون دعوت كنم در اين سايت نام نويسي كنيد و جزء سربازان مبارزه با جنگ نرم شويد

پیوند: http://farsi.khamenei.ir/memory-content?id=26142#600

خامنه‌ای، سیدعلی (۲۹ فروردین ۱۳۱۸/ ۲۸صفر ۱۳۵۸/ ۱۹ آوریل ۱۹۳۹)، فرزند سیدجواد، دومین رهبر انقلاب اسلامی ایران.

سید علی حسینی خامنه‌ای فرزند مرحوم حجت‌الاسلام‌والمسلمین حاج سید جواد حسینی خامنه‌ای، در فروردین‌ماه سال ۱۳۱۸ شمسی برابر با ۱۳۵۸ قمری در مشهد مقدس چشم به جهان گشود. او دومین پسر خانواده بود و زندگی مرحوم سید جواد خامنه‌ای هم مانند بیشتر روحانیون و مدرسان علوم دینی، بسیار ساده: «پدرم روحانی معروفی بود، اما خیلی پارسا و گوشه‌گیر […] زندگی ما به‌سختی میگذشت. من یادم هست شب‌هایی اتفاق می‌افتاد که در منزل ما شام نبود. مادرم با زحمت برای ما شام تهیه میکرد. […] آن شام هم نان و کشمش بود.»
خانه‌ی ما در خیابان خسروی نو بود… فیلم
خانه‌ای که خانواده‌ی سید جواد در آن زندگی میکردند در یکی از محله‌های فقیرنشین مشهد بود: «منزل پدری من که در آن متولد شده‌ام، تا چهار پنج سالگی من، یک خانه‌ی ۶۰ ـ ۷۰ متری در محله‌ی فقیرنشین مشهد بود که فقط یک اتاق داشت و یک زیرزمین تاریک و خفه‌ای! هنگامی که برای پدرم میهمان میآمد -و معمولاً پدر بنا بر این که روحانی و محل مراجعه مردم بود، میهمان داشت- همه‌ی ما باید به زیرزمین میرفتیم تا مهمان برود. بعد عده‌ای که به پدر ارادتی داشتند، زمین کوچکی را کنار این منزل خریده به آن اضافه کردند و ما دارای سه اتاق شدیم.»

http://farsi.khamenei.ir/themes/fa_def/images/home/rect-1-n.gif

پدرش سیدجواد خامنه‌ای (۲۰جمادی‌الثانی ۱۳۱۳نجف، ۱۶ آذر۱۲۷۴/۱۴ تیر ۱۳۶۵) از علما و مجتهدان عصر خود بود که در نجف متولد شد و در کودکی همراه خانواده‌اش به تبریز آمد. پس از اتمام دوره‌ی سطح، در حدود ۱۳۳۶ق به مشهد مهاجرت کرد

یکی از مسائل رزق حلال دانستن مسائل شرعی آن است. مردم نمی دانند و به راحتی لقمه شان را حرام می کنند. برای مثال مردم سپرده به بانک می دهند و قرارداد می نویسند و سود علی الحساب می گیرند و بعد زیاد و کم… آنرا حساب می کنند، این شرعی است؛ ولی اگر کسی می گوید پول به بانک می دهم و بهره یا نزول آنرا می گیرم این حرام می شود.

عبادت هفتاد جزء است و بالاترین و بزرگترین جزء آن کسب حلال است. (۱)  و حق فرزند بر پدرش این است كه… جز از راه حلال، روزى او را تامین نكند.(۲)

امام صادق علیه السلام می فرماید :هر كس بخواهد دعایش مستجاب شود، باید كسب خود را حلال كند و حق مردم را بپردازد. دعاى هیچ بنده ‏اى كه مال حرام در شكمش باشد یا حق كسى بر گردنش باشد، به درگاه خدا بالا نمى ‏رود.(۳)

در دین ما برای رزق حلال فرمولی وجود دارد. عناصر این فرمول به قرار زیرند

۱. به رازقیّت خدا اعتقاد داشته باشد

بى اعتنائى و امید نداشتن بدانچه در دست مردم است بزرگترین توانگرى است. پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم می فرماید: هر كس از غیر خدا بِبُرد، خداوند، هزینه زندگى او را تأمین مى‏ كند و از جایى كه انتظار ندارد، روزى‏اش مى دهد؛ امّا هر كس چشم امیدش به دنیا باشد، خداوند، او را به دنیا وا مى‏ گذارد.(۴)

یکی از صلحای گمنام که خداوند وجود ایشان را حفظ کند، از باب نصیحت به فرزندان خود می فرمودند که: دخترم، پسرم، اگر یک تک تومانی هم در جیب خود داشتید نگوئید نداریم، بگوئید داریم. انسان متوکل هر لحظه چشم امید به فضل و رحمت خداوندی می دوزد و توکل می کند.

۲. تلاش حداکثری مدبرانه، متوکلانه و صبورانه داشته باشد

كسب درآمد حلال، بر هر مسلمانى واجب است. (۵)   تلاش در جهت کسب روزی حلال چنان حائز اهمیت است که حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم فرمود : اگر كسی با دستش كار كند و روزی بخورد، در روز قیامت در زمره و گروه انبیا است و خدا ثواب انبیا را به او می دهد. (۶)   اما وای به آن روزی که آدمی در جهت کسب روزی، بی صبری کند در این صورت طبق فرموده حضرت علی علیه السلام، خودش را از روزى حلال محروم مى كند و بیشتر از روزى مقدّر هم نصیبش نمى شود. (۷)

امام صادق علیه السلام می فرماید: هر كس بخواهد دعایش مستجاب شود، باید كسب خود را حلال كند و حق مردم را بپردازد. دعاى هیچ بنده ‏اى كه مال حرام در شكمش باشد یا حق كسى بر گردنش باشد، به درگاه خدا بالا نمى ‏رود.

یک پایه ی کمال انسان، تدبیر در معیشت است. در قدیم همه، شغل آزاد داشتند. در شغل آزاد هر چه تلاش بیشتری کنی؛ درآمد بیشتری داری؛ ولی در شغل اداری حقوق ثابت است و توکل کمرنگ تر می شود؛ زیرا سر ماه حقوقش را می آید. ما باید باور کنیم که در رزق و روزی مان، یک قرارداد با خدا داریم. خدا با ما شریک می شود و ما باید تلاش با تدبیر و توکل داشته باشیم. در این صورت اگر حرکت ما بیشتر بشود برکت خدا هم بیشتر می شود. اصلی ترین عامل رزق و روزی سعی و تلاش و فکر کردن است.

۳. قانع باشد و خانواده اش را به قناعت تشویق کند

هر كس به مقدار كفایت، قناعت كند، آسایش مى‏ یابد و براى خویش زمینه گشایش فراهم مى ‏كند. (۸) امام رضا علیه السلام می فرماید: هر کـس به رزق و روزى کم از خدا راضى باشد، خداوند از عمل کم او راضى خواهد بود. (۹)

۴. اگر خواهان مكارم و بزرگوارى ها هستند از حرام ها دورى كنند

برای دوری از کسب درآمد حرام در زندگی برای هر امری از امور زندگی ات نظیر بهره گیری از وام، شرایط مستاجری و مالکیت و … با حاکم شرع و آگاهان به احکام اقتصادی مشورت کن تا خدای نکرده قراردادی به حرام امضا نکنی و پولی را که می توانی از راه حلال بدست آوری، حرامش نگردانی.

۵. خمس مالش را بدهدو احسان و نیکوکاری کند

ظاهر خمس کم کردن مال است. اما باطن خمس هم برکت پیدا کردن، هم شراکت و هم سرمایه گذاری آخرت است. همانگونه که وقتی می خواهی از بانکی وام بگیری؛ ابتدا باید یک دفترچه در آنجا باز کنی؛ اگر می خواهی از خدا و پیامبرش(صلی الله علیه و آله) وام برکت بگیری، برای خود دفترچه (سال خمسی ) باز کن، حتی اگر پولی نداری. كار خیر و صدقه، فقر را مى ‏بَرند، بر عمر مى ‏افزایند و هفتاد مرگ بد را از صاحب خود دور مى ‏كنند. (۱۰) چنانچه امام علی علیه السلام می فرماید :با صدقه دادن، روزی خود را فرود آورید. (۱۱) امام علی علیه السلام می فرماید: خداوند سبحان خوراک تهیدستان را در اموال توانگران قرار داده، هیچ فقیری گرسنه نمی ماند مگر به واسطه اینکه ثروتمندی از حق او بهره مند شده و خدا تعالی در این باره از آنان بازخواست می کند. (۱۲)

امام على علیه السلام می فرماید: انسان، با نیّت خوب و اخلاق خوب، به تمام آنچه در جستجوى آن است، از زندگى خوش و امنیت محیط و روزى زیاد، دست مى یابد.

۶. سحر خیز باشد

پیامبر صلى الله علیه و آله می فرماید: در پى روزى و نیازها، سحر خیز باشید؛ چرا كه حركت در آغاز روز، [مایه] بركت و پیروزى است. (۱۳) امام رضا سلام الله علیه نیز فرمودند: محافظت کنید بر نماز شب که تحقیقاً نماز شب، حرمت خدا و ریزنده رزق و نیکو کننده صورت و ضمانت کننده رزق روز است.(۱۴)

۷. به دیدار خویشاوندانش برود

پیامبر صلى الله علیه و آله می فرماید: هر كس دوست دارد كه عمرش طولانى و روزى اش زیاد شود، تقواى الهى پیشه كند و صله رحم نماید. (۱۵)

صله رحم، اعمال را پاكیزه، اموال را بسیار، بلا را برطرف و حساب(قیامت) را آسان مى‏ كند و مرگ را به تأخیر مى ‏اندازد.(۱۶)

۸. خوش اخلاق باشد

امام على علیه السلام می فرماید: انسان، با نیّت خوب و اخلاق خوب، به تمام آنچه در جستجوى آن است، از زندگى خوش و امنیت محیط و روزى زیاد، دست مى یابد. (۱۷)

نیكوكارى و خوش اخلاقى، خانه ها را آباد و عمرها را طولانى مى كنند.(۱۸) و بد اخلاقی روزی را تنگ می سازد. (۱۹)

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

وَ قَالَ [عليه السلام] كُنْ سَمْحاً وَ لَا تَكُنْ مُبَذِّراً وَ كُنْ مُقَدِّراً وَ لَا تَكُنْ مُقَتِّراً .
اعتدال در بخشش و حسابرسى (اخلاقى ، اجتماعى ، اقتصادى)
و درود خدا بر او ، فرمود : بخشنده باش اما زياده روى نكن ، در زندگى حسابگر باش اما سخت گير مباش.

آبغوره و آبلیمو از خوراکی هایی هستند که به سرعت کپک می زنند. برای جلوگیری از این مشکل با ما همراه شوید.

آبلیمو و آبغوره از آن دسته مواد غذایی است که اگر به درستی نگهداری نشود، خیلی زود کپک زده و غیرقابل استفاده می شود.

کارشناسان مواد آشامیدنی و بهداشتی، می گویند پس از این که آبلیمو و آبغوره را داخل شیشه ریختید، بهتر است شیشه را داخل آب جوش قرار دهید تا آنزیم و باکتری های موجود در آن، از بین برود. با انجام این کار، قارچ ها امکان رشد را از دست می دهند و در نتیجه احتمال کپک زدن این مواد هم کاهش چشم گیری می یابد.

آبلیمو یا آبغوره را باید حتما داخل شیشه تمیز بریزید و تا نزدیکی لبه ظرف پر کنید. بهتر است به مقدار خیلی کم لبه شیشه را خالی بگذارید و سپس درپوشی روی آن قرار دهید تا با ایجاد خلاء، اکسیژن به داخل محصول راه نیابد و جایی برای رشد کپک ها وجود نداشته باشد.

سم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم
الحمدلله ربّ العالمین و الصّلاة و السّلام على سیّدنا محمّد و آله الطّاهرین سیّما بقیّةالله فى الارضین. رَبَّنا اغفِر لَنا وَ لِاِخوانِنَا الَّذینَ سَبَقونا بِالایمانِ وَ لا تَجعَل فى قُلوبِنا غِلًّا لِلَّذینَ ءامنوا رَبَّنآ اِنَّکَ رَءووفٌ رَحیم، (۱) رَبَّنآ اِنَّکَ ءاتَیتَ فِرعَونَ وَ مَلاءَهُ زینَةً وَ اَموَلًا… رَبَّنا لِیُضِلّوا عَن سَبیلِکَ رَبَّنا اطمِس عَلى‌ اَموَلِهِم وَ اشدُد عَلى‌ قُلوبِهِم فَلا یُؤمِنوا حَتّى‌ یَرَوُا العَذابَ الاَلیمَ. (۲)
قال الله الحکیم فى کتابه: اَ لَم تَرَ کَیفَ ضَرَبَ اللهُ مَثَلًا کَلِمَةً طَیِّبَةً کَشَجَرَةٍ طَیِّبَةٍ اَصلُها ثابِتٌ وَ فَرعُها فِى السَّمآءِ. تُؤتى اُکُلَها کُلَّ حینٍ بِاِذنِ رِبِّها. (۳)
عرایض خودم را در این روز به‌یادماندنى و مهم، براى شما برادران و خواهران عزیز در سه بخش عرض میکنم: در بخش اول، یک واقعیت مهمى درباره‌ى جمهورى اسلامى وجود دارد که توجه به آن واقعیت براى ما، امروز حائز اهمیت است. در بخش دوم، یک اشاره و شرح توصیفىِ کوتاهى از مکتب ماندگار امام بزرگوارمان عرض میکنم؛ اگرچه درباره‌ى مکتب امام راحل سخن بسیار گفته‌اند و گفته‌ایم و شنیده‌ایم، ولى این توصیف کوتاه در این مقطع براى ما لازم است؛ تصویر کوتاهى از مجموعه‌ى آنچه امام بزرگوار به‌عنوان یک پدیده‌ى بى‌نظیر در دنیاى معاصر به‌وجود آورد. بخش سوم، اشاره به دو چالش مهمى است که بر سر راه ملت ایران و نظام جمهورى اسلامى قرار دارد؛ توجه به این دو چالش، براى درست حرکت کردن ما و درست راه پیمودن ما مهم است.